Άκουσε

Μην ακούς όσους μιλάνε

άκου εκείνους που στρώνουν το αλκοόλ σαν πλάκες στα πεζοδρόμια

εκείνους που πιστεύουν ότι τα κοχύλια ψιθυρίζουν έρωτες και θανάτους

τα χάπια όταν σαν μπίλιες παίζουν

όσους αγκομαχούν μα πολεμούν

αυτούς που ακόμα δεν γνώρισες

κι ο θάνατος, τούς πλησιάζει

άτυχοι που στάθηκαν

δεν πρόλαβαν ακόμα μια τσουλήθρα

στις παιδικές χαρές μας.

Η ζωή ακροβατεί

στο τσίρκο του θανάτου

χειροκροτούμε κρύοι σαν πεθαμένοι

ανίδεοι σαν πρόβατα επί σφαγή.

Τα φώτα κλείνουν απότομα

κανείς δεν φεύγει

μόνο στόματα χάσκουν

βγαίνουν πυγολαμπίδες

φωτίζουν ξαφνικά εμφράγματα

εγκέφαλοι ρημάζονται

ανήλιαγα κεφάλια πρόχειρα ράβονται

πόδια σπάνε

χέρια παγώνουν

κανείς αρτιμελής

πάσχουσες γεννήσεις

μάνες ανήμπορες

ανοιχτές αρτηρίες καραδοκούν

αίμα σε παλόμενες φλέβες.

Μην ακούς όσους μιλάνε και δεν ακούνε

μην ακούς όσους ακούγονται από μακριά

στα μάτια μας τα στόματα

στα στόματά μας οι πνεύμονες

στους πνεύμονές μας παγωμένες σύριγγες

άκουσέ τους να κλείνουν

άκουσέ τους να τρίζουν σαπισμένοι

άκουσέ τους σε σταθμούς τρένων

εκεί που βαριανασαίνουν

σε ταξίδια χωρίς επιστροφή

τις ράγες άκουσε

τις ράγες ρε

τα όνειρά μας εδώ εκτροχιάζονται.